„Marzanna”  (sł. i muz. B. Forma)

I   Marzanna odchodzi

A z nią groźna zima

Słoneczko na niebie

Mocniej grzać zaczyna

II  Dosyć mamy śniegu

Dosyć mrozu mamy

Dlatego do wody

Marzannę wrzucamy

III   Nie żal nam jej wcale

Niech ją porwie rzeka

Spieszymy się przecież

Wiosna na nas czeka

 

Wiosna -  (sł. D. Wawiłow)

Idzie wiosna po świecie

Piszą o niej w gazecie

Ma zziębnięte paluszki

I we włosach kwiatuszki

Biega boso po trawie

Trzyma ptaki w rękawie

 

Jaskółeczka czarno -biała

Z ciepłych krajów przyleciała

Krąży sobie nad domami

Pewnie się pobawi z nami

 

Wiersz ,,W marcu”

 Raz śnieg pada, a raz deszczyk

Na jeziorze lód już trzeszczy

 Błękit nieba lśni w kałuży

 Bałwan w słońcu oczy mruży

 Koniec zimy Przerwa. Dzwonek

To nie dzwonek. To skowronek